کاربرد مدل برنامه ریزی آرمانی فازی چند انتخابی در بهینه سازی الگوی کشت: مطالعه موردی سراب نیلوفر کرمانشاه

با توجه به اهمیت مدیریت واحدهای زراعی، استفاده از مدل¬های برنامه¬ریزی ریاضی در تعیین الگوی بهینه کشت نقش بسزایی دارد. در این تحقیق از مدل برنامه¬ریزی آرمانی فازی چند انتخابی در بهینه-سازی الگوی کشت با در نظر گرفتن اهداف حداکثر کردن درآمد، حداکثر کردن استفاده از نیروی کار و حداقل کردن استفاده از کودشیمیایی استفاده شده است. بر خلاف مدل¬های برنامه¬ریزی آرمانی قطعی این روش به تصمیم¬گیرنده اجازه می¬دهد که درجه دسترسی و اهمیت هر آرمان را در مدل مشخص کند. آمار و اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه و جهاد کشاورزی شهرستان کرمانشاه برای سال زراعی (92-1391) جمع آوری گردید. در این مقاله ضمن تحلیل نظریه مدل برنامه¬ریزی خطی آرمانی فازی، کاربردی از آن در بهینه سازی الگوی کشت در اراضی کشاورزی واقع منطقه سراب نیلوفر نشان داده شده است. نتایج حاکی ازآن است که، با تغییر در وزن مربوط به اهداف در نتیجه کلی تغییراتی به نفع کشت بیشتر محصول ذرت و گندم حاصل می¬شود و در نهایت با حل مدل محصولات گندم، کلزا، ذرت و عدس در الگوی کشت باقی و محصول جو و نخود از الگو حذف شدند. بیشترین سطح زیرکشت مربوط به محصول کلزا و کمترین آن مربوط به محصول ذرت بود. همچنین سطوح آرمانی مطلوب برای هر هدف تعیین گردید.